w

Czy wybaczyć mężowi, który wrócił do mnie z podkulonym ogonem? Nie chcę, by moje życie wyglądało jak teraz.

Po czternastu latach małżeństwa mój związek z Wiktorem dobiegł końca. Zaskakujące jest to, że według ekspertów większość par rozstaje się już w pierwszych trzech latach wspólnego życia, a z każdym kolejnym rokiem szanse na rozwód maleją.

Mimo to nasza historia nie była wyjątkiem. Nasze małżeństwo rozpadło się w dość przewidywalny sposób – mąż znalazł sobie młodszą kobietę.

Obiecujący początek naszej relacji

Wiktor oświadczył mi się, gdy byliśmy bardzo młodzi. On, wychowany w zamożnej rodzinie, był jedynakiem o świetnych perspektywach zawodowych, a ja – dziewczyną z przeciętnego domu.

Jego rodzice hojnie obdarzyli nas luksusowym mieszkaniem w centrum miasta. Początkowo nasze życie było jak z bajki – mimo trudności z zajściem w ciążę, w końcu doczekaliśmy się syna, a później córki. Wydawało mi się, że nasze życie jest spełnieniem marzeń.

Zdrada i szybkie zakończenie małżeństwa

Jednak półtora roku temu nasze życie obróciło się o 180 stopni. Wiktor zatrudnił młodą pracownicę, która okazała się mieć inne zamiary niż zawodowy rozwój. Wkrótce podjął decyzję i zostawił mnie wraz z dziećmi, a my zostaliśmy zmuszeni do opuszczenia mieszkania.

Owszem, alimenty płacił, ale jak mogłam się utrzymać, nie mając ani wykształcenia, ani doświadczenia zawodowego? Na szczęście rodzina przyszła z pomocą, a my wprowadziliśmy się do mieszkania po mojej babci.

Nauka życia na nowo

Początkowo było bardzo ciężko. Musiałam nauczyć się, jak łączyć obowiązki domowe z pracą zarobkową, co było wyzwaniem, zwłaszcza bez wsparcia ze strony byłego męża.

Z czasem jednak odnajdowałam się w nowej roli – nauczyłam się oszczędzać, organizować czas i radzić sobie z codziennymi problemami. Wydawało się, że wszystko zaczyna się układać, gdy niespodziewanie zadzwonił Wiktor.

Niespodziewane spotkanie z byłym mężem

Wiktor błagał mnie o spotkanie. Po długich namowach zgodziłam się spotkać w pobliskiej knajpie. Gdy go zobaczyłam, z trudem rozpoznałam mężczyznę, z którym kiedyś byłam. Zmęczony, zaniedbany, z zarostem i workami pod oczami – zupełnie inny niż ten, którego pamiętałam.

Okazało się, że dziewczyna, z którą mnie zdradził, zaczęła coraz więcej od niego wymagać. Jej żądania finansowe i zachcianki przerosły jego możliwości. W końcu zdradziła go, sprzedając ważne informacje firmowe konkurencji. Karma wraca.

Rozmowa o przyszłości – czy warto wracać?

Wiktor, zrozpaczony i żałujący swoich decyzji, błagał mnie, abym wróciła do niego wraz z dziećmi. Choć kiedyś bałabym się, że mogę ulec jego prośbom, teraz czułam jedynie obojętność.

Nie potrafiłam już spojrzeć na niego tak, jak dawniej. Byłam już inną osobą, niezależną i silniejszą. W pewnym momencie poprosiłam go, by przestał robić z siebie pośmiewisko, choć w głębi serca było mi to zupełnie obojętne.

Rozmowy z bliskimi – różne perspektywy

Po spotkaniu długo zastanawiałam się nad tym, co czuję i co powinnam zrobić. Podzieliłam się swoimi przemyśleniami z mamą i przyjaciółkami, choć zazwyczaj nie przepadam za przyjmowaniem rad. Ich opinie były podzielone.

Moje przyjaciółki ostrzegały mnie, bym nie wracała do Wiktora, przypominając, że zdradził mnie raz, więc może zrobić to ponownie. Z kolei moja mama była bardziej optymistyczna – sugerowała, że warto przemyśleć powrót ze względu na dzieci. Każda z tych opinii miała swoje uzasadnienie, ale ja nadal nie byłam pewna, co zrobić.

Czas płynie, ale decyzja wciąż niepodjęta

Minął miesiąc od naszego spotkania, a ja nadal mieszkam w mieszkaniu babci. Utrzymuję kontakt z Wiktorem, który przestał pić, zaczął bardziej dbać o dzieci i regularnie wysyła większe sumy pieniędzy na ich utrzymanie. Mimo że wydaje się, iż się zmienił, ja wciąż nie wiem, co powinnam zrobić. Z jednej strony nie chcę, by moje życie wyglądało tak, jak teraz, a z drugiej nie mam ochoty wracać do przeszłości.

Czuję się zagubiona i pełna sprzecznych emocji. Choć jestem dorosłą kobietą, nie mogę oprzeć się wrażeniu, że coś we mnie się zmieniło. Mam nadzieję, że z czasem uda mi się odzyskać wewnętrzny spokój i podjąć właściwą decyzję. Na razie jednak życie toczy się dalej, a ja wciąż szukam odpowiedzi na pytania, które nurtują mnie od dawna.