Okazało się, że jego ojciec, który przez całe życie był dla niego nieco surowy, niedawno zmarł.
Chociaż Piotr nigdy nie przyznał się do tego, w jego oczach kryła się nie tylko chęć zadośćuczynienia za lata zaniedbań, ale także pragnienie odzyskania części majątku, który należał do niego jako jedynego spadkobiercy.
Jego ojciec sporządził testament, który po jego śmierci przekazał część swojego majątku naszym dzieciom. W testamencie jasno określono, że Asia i Karol mieli otrzymać udziały w firmach, które jego ojciec prowadził przez lata.
Oczywiście, Piotr, jako jedyny syn, został pozbawiony tej części majątku. Zrozumiałam w tej chwili, że jego prośby o powrót do naszego życia nie miały nic wspólnego z chęcią odbudowania rodziny czy naprawienia relacji, które zniszczył.
Chciał po prostu odzyskać to, co mu się nie należało — pieniądze, które były teraz własnością naszych dzieci.
To było dla mnie ogromnym rozczarowaniem. Zamiast skupić się na swojej rodzinie, Piotr stawiał na materializm i egoizm.
Po tym wszystkim, co zrobił, nie miałem już żadnych złudzeń co do jego prawdziwych intencji. Kiedy dowiedziałam się, że chciał wrócić tylko po to, by przejąć część dziedzictwa, które miało należeć do moich dzieci, poczułam, że to jest najgorszy rodzaj zdrady.
Piotr nie dbał o mnie, nie dbał o dzieci, liczył się dla niego tylko majątek, który miał nadzieję odzyskać za pomocą manipulacji i kłamstw.
Zdecydowałam się jeszcze raz porozmawiać z nim, ale tym razem już nie z miłością i nadzieją, że da się naprawić to, co się stało. Byłam zdecydowana: nie było już miejsca na niego w naszym życiu.
Powiedziałam mu bez ogródek: „Nie po to wychowywałam dzieci, by teraz próbować dać Ci coś, czego nigdy nie zasłużyłeś. Ani Ty, ani Twoje pieniądze nie będą miały wpływu na nasze życie. Odszedłeś, więc zostaniesz poza nim na zawsze.”
Choć poczułam się silna, gdy to powiedziałam, wewnętrznie wciąż miałam mnóstwo pytań. Dlaczego tak łatwo zniszczył naszą rodzinę?
Jak można porzucić dzieci i żonę, a potem wrócić tylko po to, by spróbować odzyskać coś, co było związane z materialnymi korzyściami? To był dla mnie ciężki okres, pełen żalu, smutku i rozczarowań. Mimo to, wiedziałam, że nie mogę się poddać.
Odbudowa życia
Po tej konfrontacji z Piotrem poczułam, że muszę zrobić wszystko, by moje dzieci mogły żyć w spokoju, bez tej destrukcyjnej obecności, którą Piotr starał się wnosić do naszego życia.
Moje serce było zranione, ale nie pozwoliłam, by to zranienie miało decydujący wpływ na moją przyszłość. Zaczęłam jeszcze intensywniej pracować nad odbudową swojej kariery zawodowej, dając dzieciom poczucie bezpieczeństwa.
Każdy dzień był krokiem ku stabilności. Powoli zaczęłam zbliżać się do osiągnięcia tego, czego kiedyś pragnęłam — stabilnego życia, które było oparte na pracy, poświęceniu i miłości, a nie na pieniądzach.
Choć nadal zmagałam się z emocjonalnymi trudnościami związanymi z przeszłością, starałam się nie okazywać ich dzieciom. Zawsze stawiałam ich potrzeby na pierwszym miejscu.
Karol i Asia byli dla mnie ogromnym wsparciem, chociaż to ja powinnam była być tą, która je wspiera. Jednak nasze więzi były silniejsze niż kiedykolwiek wcześniej. Każdy wspólnie spędzony dzień, każda mała radość, którą udało nam się przeżyć, była dla mnie dowodem na to, że mimo trudności życie potrafi być piękne.
Dalszy ciąg historii znajdziesz na następnej stronie…