Dzień Babci zawsze był dla mnie szczególnym świętem, pełnym ciepłych wspomnień i rodzinnych spotkań. Jednak ten rok przyniósł mi smutek, jakiego jeszcze nigdy nie doświadczyłam. Mam sześcioro wnuków, których kocham jednakowo, lecz tylko jeden, Jacek, pamiętał o mnie w ten wyjątkowy dzień.
Telefon od Jacka
Jacek, mający szesnaście lat, zadzwonił na krótką chwilę z życzeniami. Czułam, że się spieszy, ale był jedynym, który pamiętał. Powiedział, że ktoś zaraz przyjdzie, ale nie wyjaśnił kto. Chwilę później pojawiła się nieznajoma dziewczyna z bukietem kwiatów. Bez słowa wręczyła mi kwiaty i odeszła. Domyślam się, że to Jacek zorganizował, ale gdzie tu miejsce na ciepło i uczucia?
Reszta wnuków… zapomnieli. Najstarszy wnuk pracuje w dużej firmie, jest ciągle zajęty, dwie wnuczki pracują w szpitalu, co też pochłania dużo czasu. Ale czy to naprawdę wystarczające usprawiedliwienie? Dwóch najmłodszych wciąż chodzi do szkoły, ale przecież Dzień Babci to stała data – 21 stycznia. Jak można o niej zapomnieć?
Pustka w Domu
Czuję się samotna. Przygotowałam się na ich wizytę. Kupiłam ciasto w sklepie, choć kiedyś piekłam sama, ale teraz brak mi sił. Chciałam ich poczęstować, porozmawiać, usiąść przy stole i posłuchać o ich życiu. Ale dom pozostał pusty, a ja zostałam z bukietem, który szybko zwiędnie.
Zazdroszczę tym, których wnuki odwiedzają. Tych, którzy mogą przytulić swoje skarby, posłuchać ich śmiechu i opowieści o szkole, pracy, przyjaciołach. Kiedyś było inaczej. Moje wnuki spędzały czas u mnie, piekłyśmy ciasteczka, czytałam im bajki, uczyłam pierwszych liter. Teraz to tylko wspomnienia.
Potrzeba Bliskości
Może jestem stara i marudna, ale czy to tak wiele chcieć – trochę czasu, rozmowy, ciepła od tych, których kocham? Kwiaty są piękne, ale bez bliskości i zainteresowania tracą znaczenie. Czy naprawdę tak trudno znaleźć chwilę dla babci, która zawsze ma dla nich czas? W ich zabieganym życiu nie ma miejsca na starą kobietę, która kocha ich bezwarunkowo?
Tęsknię za ich śmiechem, rozmowami, nawet za kłótniami o to, kto usiądzie obok mnie przy stole. Teraz jestem sama z bukietem kwiatów, które przypominają mi o samotności. Życie się zmienia, a bliscy oddalają się, nie zdając sobie z tego sprawy.